(3) Bij een kopje koffie

Toen Ciril tweeëntwintig (1967) was, dronk hij koffie op een terras waar vaak landgenoten van hem kwamen. Hij maakte kennis met iemand uit Istrien aan de Kroatische Rivièra, die ook Italiaans sprak en zij raakten meteen bevriend met elkaar. Het was lang geleden dat Ciril Italiaans had gesproken, maar wat hij te horen kreeg, verraste hem nog veel meer. Zijn nieuwe vriend vertelde dat Ninno Benvenutti wereldkampioen boksen halfzwaargewicht was geworden in een gevecht met de Amerikaan Emile Griffith. Voor Ciril was dit een verrassing, omdat Nino Benvenutti een van zijn grootste vrienden was geweest, die hem nog de beginselen van boksen had bijgebracht. Het succes van Benvenutti verheugde hem en verbaasde hem niet, want hij was namelijk erg goed.

Een mooie vrouw die naast hen zat te eten, hoorde dat zij Italiaans spraken en vroeg waarover zij het hadden. Ciril bekeek hij nadrukkelijk met zijn innemende glimlach en constateerde met enig plezier dat zij voor hem viel. Hij zei tegen haar: "Je ogen spreken boekdelen als het gaat om je verlangen naar mij." Zij beaamde dat. Ciril besloot hier zijn voordeel mee te doen, maar hij was niet verliefd, moest zelfs zorgen verliefdheid te vermijden, want er waren nog meer engeltjes voor hem weggelegd. Als hij werkelijk wilde, kon hij elke vrouw krijgen die hij zich wenste, want iedere vrouw had behoefte aan liefde. Toch betrachtte hij geduld en liet de zaken op zijn beloop, want hij had inmiddels ervaren, dat je met geduld het verst kwam in deze jachtige wereld. Alleen met kalmte, rust en geduld bereikte je een mooi leven.

Nino Benvenutti